|
1 بهمن 1391برچسب:, :: 3:53 بعد از ظهر :: نويسنده : بارزان عمری
جـاے من ایـنجا نـیست جـاے من گم شدهـ اسـ ـت من ازاین همهمـﮧی اهــــلِ زمین بی ـزارم בلم میخواهـב جایی باشم که בر آنجــــــا نباشد هیچ رבی از آدمهــــــا که بخواهنــــد درکم نکننـ ـد یا בلم را بشکنند. سرزمینش وבر آنجا نوازش بـבهنـב گوشم را جیکـ جیکـ گنجشکهــــــا، غور غور قوربــاغهـ ها، شــــ ـر شـــــ ـر آبِ روان و هزاران صدای دیگـــــــــر و مـَלּ با ســــاز خوבم نوازش بـבهــــم گوش طبیعـ ـت را و چـﮧ کیفی دارد تکـــــــ و تنهـــــــا בر آنجا بآشم. خانـــــــه ام کلبـﮧ ای از چوب בرختان باشد و چراغ شبهـــــــایم مَهتـاب و ستارهـ های چشمک زن شَب نقاشی کنند صفحــــــه ی سیاه شبهــــایم را ....
نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||||||||||||
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وبلاگ:
